We laten het drukke Las Vegas achter ons en rijden vanuit Nevada weer terug naar Californië, waar we weer één van de nationale parken ingaan, met weer een heel ander landschap.

Pastelkleuren in Death Valley

Death Valley bestaat voornamelijk uit een rotsachtig woestijnlandschap van verschillende kleuren, wat zich goed laat zien bij het Zabriskie uitzichtpunt, waar diverse grondstoffen gewonnen werden.

Een stuk verderop bij Devil’s golf course is het landschap vooral plat wat eruit ziet als opgedroogde gescheurde modder, maar bestaat uit scherpe, uitsteeksels van zout. Daar wil je niet op vallen!

Weer iets verderop bij Badwater Basin veranderen de bruine vlakken in witte zoutvlaktes, wat meer doet denken aan Salar de Uyuni in Bolivia. Het wordt hier in de zomer makkelijk 50 graden, maar gelukkig tikken wij er ‘slechts’ net de 30 aan waardoor we er even rond kunnen lopen. Want met het idee dat dit met ca -80 meter onder zeeniveau het laagste punt is van heel Noord-Amerika, is dat toch best bijzonder.

Daarna rijden we de Artist Drive route, een mooi ritje door de gele en beige bergen met bij het Artist Palette punt uitzicht op roze, mintgroen en andere pastelkleuren in de rotsen.

Tot slot willen we bij zonsondergang uitkomen bij het hoogste punt van het park, Dante’s view met 360 graden uitzicht, maar is het net even wat verder rijden dan we dachten, waardoor de zon net achter de bergen is gedoken en we eigenlijk niet meer zien dan een donkergrijze vallei. Beetje jammer..

Lone pine

Moe maar voldaan van dit wederom mooie park willen we in het nabijgelegen plaatsje Furnace Creek overnachten, maar blijken er twee opties in town te zijn: een kamer van 300 of een kamer van 600 dollar. Pff.. dan maar doorrijden naar het volgende stadje! En dat ligt 2 uur rijden verderop, dus rijden we in het pikdonker via een spooky bergpas naar Lone Pine, waar we gelukkig voor 80 dollar een prima motel kunnen vinden en even goed bij kunnen slapen..