TV-tas. Als kind ben ik ooit wel op Texel geweest, maar verder stonden de waddeneilanden al lang op het verlanglijstje. Met een vrij Hemelvaartsweekend en 30 graden in de weersvoorspelling was het de perfecte kans om ‘even lekker weg in eigen land’ te gaan. En zo vertrok ik samen met Tessa naar Terschelling. 

Kamperen

Vanuit Harlingen gaan we aan boord van de Friesland. Met de zon in ons gezicht genieten we vanaf het dek van het prachtige uitzicht op de Waddenzee, de bootjes en het vogelwachtershuisje Griend. Ik vind het nu al leuk. Na 2 uur komen we aan in de haven van West-Terschelling, waar onze gehuurde fietsen al op ons staan te wachten. Vanuit daar fietsen we naar onze home away from home voor de komende paar dagen: een natuurkampeerterrein van Staatsbosbeheer. Jawel, we gaan kamperen.. En dus zet ik voor het eerst in m’n leven een tent op. Gelukkig is kampeerfreak Tessa een echte pro en staat ie binnen een kwartier. Na het avondeten fietsen we naar Dodemanskisten en genieten we van een prachtige zonsondergang aan Groene Strand en vanaf Seinpaalduin. 

Van West-Terschelling tot Hoorn

Na een koude nacht in de tent, een eco douche die na 5 minuten vanzelf stopt (ai, kort..) en een ontbijtje van de Spar gaan we weer op pad op onze fietsjes. We fietsen ruim 25 kilometer. Door het bos, door de duinen, naar het noordzeestrand bij Formerum aan Zee, naar de Zandzeebar, door de dorpjes Hoorn, Lies en Midsland, langs de Waddenzee en weer terug naar de haven bij West-Terschelling. Wat een prachtig eiland! Waarom heb ik dit niet al 100 keer eerder gedaan? Bij elke boom, paard, koe, schaap, geit, lepelaar, meeuw, boot of zandkorrel die ik zie, voel ik me zo blij als een kind. De muggen houden het geluksgevoel fijn in balans, want zoals bij elke reis achtervolgen ze me zelfs hier en ben ik weer lekker allergisch. Eerste aankoop in Terschelling: DEET!

Sloepenrace

En we hebben nog een gelukje.. 26 mei wordt de jaarlijkse Harlingen-Terschelling sloepenrace gehouden! 135 teams roeien in een sloep de Waddenzee over. Alle eilanders staan juichend aan wal. Mooi om alle gekleurde sloepjes de haven binnen te zien komen. 

Stranddag, mission failed

De volgende dag fietsen we via de Longway naar West aan Zee. Tijd voor een stranddag! Maar het is heet. Te heet. En er is zand, teveel zand. En teveel wind. En teveel rode plekken op m’n lichaam. Ik ben nog nooit zo erg verbrand in Nederland! Dus houden we het na een uur voor gezien en chillen we de rest van de dag in de schaduw op het gras bij onze tent. Gotta love camping.

Zeehondjes, geschiedenis- en biologieles

De laatste dag varen we met de Riepel (een klein bootje van twee gepensioneerden) richting Vlieland. Op zoek naar zeehondjes. En jaaa, net voor Vlieland, treffen we een hele kolonie op de zandbank. Wel 100. Oh, zo schattig! De een kijkt in de lens, de ander gaat zwemmen, de derde hobbelt vooruit en de vierde zwaait met zijn staart en vinnen. Te lief. In de duinpannen van Groene Strand genieten we de rest van de dag na van deze lieve beestjes. En van het mooie eiland. Het eiland van de cranberry’s en de Brandaris. Het eiland waar ik van Tessa geschiedenisles kreeg, over 1666, de Lutine, Dodemanskisten en Stryper Wyfke. Waar ik biologieles kreeg en minimaal 5 boomsoorten moest kunnen herkennen. Het werden de esdoorn, de zeeden, de spar, de eik, fluitekruid, de boterbloem, duindoorn en gaspeldoorn. En tussendoor herkenden we ook nog even de koekoek, de grutto en de meeuw. Ik kan wel zeggen: kampeerdebuut geslaagd! Terschelling, je was prachtig. 

Rood zijn de daken

Blauw is de lucht

Geel zijn de halmen

Groen is het gras

Wit is het zand

Dit zijn de kleuren van het schellingerland