Na allebei nog even Israelische schoenen te hebben gescoord in de Shenkin street in Tel Aviv (lees: leuke Nike sneakers), namen we op 1e Paasdag de bus naar the place to be met Pasen: Jeruzalem. 

Waar je in andere landen gewoon een busstation in loopt, word je in Israel eerst gecontoleerd a la douane-op-het-vliegveld-stijl. Christien had een zakmes in haar backpack en dus werden we er meteen uitgepikt. Maar een lieve lach, onschuldige blik en “for fruit, not for people” bleek te werken en dus mochten we doorlopen. Bij aankomst in Jeruzalem viele alle jonge mannen en vrouwen met een dikke mitrailleur om hun nek meteen op. Israel kent nog steeds de dienstplicht. Ik weet niet of ik me nou juist veilig voel of niet als er in een straal van 20 meter wel 10 dodelijke wapens om je heen te zien zijn.. Maar al snel werden we afgeleid door de jonge knappe aardige Mohamed, die ons natuurlijk met alle liefde met de tram even de weg wees naar de Old City, het oude stadsgedeelte van Jeruzalem. Onderweg probeerde hij me nog iets wijzer te maken dan dat ik er blijkbaar uitzie, en vertelde me dat er een speciale maand is in de islam genaamd Ramadan en je dan niet mag eten….
De Old City bestaat uit een Christelijke, Joodse, Armeense en Arabische wijk. We verbleven in een hostel middenin de souk van de Arabische wijk: smalle straatjes met kleine winkeltjes. Sieraden, leer, kleding, kruiden en vooral heerlijke broodjes, falafel, baklava en verse fruitsapjes! Heerlijk om in te verdwalen. 
Drukte bij de klaagmuur

De eerste middag kwamen we na een paar straatjes al meteen uit bij waar Jeruzalem o.a. bekend om staat: The Western Wall, ofwel de klaagmuur. Whoaa zo indrukwekkend! Honderden mensen bijeen voor de muur, waarschijnlijk vanwege Pesach, het Joodse Pasen, dat ook nog tot en met 2e Paasdag duurt. Links het grootste gedeelte voor de mannen en rechts een kleiner gedeelte voor vrouwen. We hebben onze ogen uit gekeken naar alle bijzonder geklede mensen die er rondliepen. Zwarte glimmende pakken en gouden jassen, keppeltjes voor de ‘gewone’ Joden en zwarte hoeden en sjtreimels (soort hoeden van bont) voor de orthodoxe Joden. Vooral de sjtreimels maakten veel indruk. En natuurlijk de lange baarden en pijpekrullen, omdat de Thora zegt dat je het haar rondom de oren niet weg mag halen en je baard niet mag scheren. We hebben ons er een paar uur vermaakt door alleen maar om ons heen te kijken. Daarna nog rondgewandeld door de Joodse wijk. 

De volgende dag zijn we opnieuw naar de klaagmuur gegaan, waar het ineens véél minder druk was. Wat fijn was, want nu kregen we ook de kans om de muur van dichtbij te bekijken en ook heel even aan te raken. Veel mensen schrijven een persoonlijke boodschap aan God en stoppen het briefje tussen de stenen. 

Als pelgrim op pad naar de Olijfberg

Tijdens Pasen komen er pelgrims vanuit de hele wereld naar Jeruzalem. Het leek me bijzonder om deze pelgrimstochten te zien en stelde me hele processies voor door de stad, vergelijkbaar met Semana Santa in Spanje. Helaas, niets daarvan. Geen knielende mensen in lange gewaden, geen kloosterbroeders of non te vinden. Het bleek dat die op Goede Vrijdag plaatsvinden (logisch..) en dus waren we net te laat. Dus besloten we zelf maar als echte pelgrims in de voetsporen van Jezus te treden. Als eerste zijn we naar de Olijfberg gegaan, waar de tuinen van Gethsemane te vinden zijn. Dit is de plek waar Jezus de nacht voor zijn kruisiging doorbracht en bad. Gethsemane betekent vrij vertaald ‘olijfgaard’; het is dan ook een klein tuintje met de oudste olijfbomen ter wereld. Ernaast staat de Kerk van alle Naties (basiliek van de doodsangst), waar Jezus en zijn discipelen vaak kwamen en Judas hem verraadde. Ook zijn we nog langs de Russisch-orthodoxe kerk van Maria Magdalena gelopen, met zijn gouden koepeltjes. Helaas mag je daar als toerist niet in. 

In de voetsporen van Jezus op de Via Dolorosa

Vervolgens zijn we via de Lion’s Gate weer terug gelopen naar het oude gedeelte van de stad om de Via Dolorosa te lopen: een straat in Jeruzalem die Jezus aflegde voor zijn kruisiging. Langs de weg bevinden zich negen ‘kruiswegstaties’, een soort markeringen die het verhaal aangeven. In het kort: Jezus werd veroordeeld door Pontius Pilates, ontving het kruis, viel, zag zijn moeder, liet Simon hem helpen het kruis te dragen, liet Veronica zijn gezicht afvegen, viel een tweede keer, vertelde huilende vrouwen dat ze niet om hem moesten huilen, viel een derde keer en kwam aan bij het eindpunt: de Heilige Grafkerk. Bij de ingang van de kerk ligt een marmeren steen, die de plek aangeeft waar Jezus gebalsemd zou zijn. Een drukke plek, want iedereen wil de heilige steen even aanraken. De steen wordt gekust, tranen rollen over de wangen, sjaals worden over de steen gewreven en allerhande spullen komen uit de tas tevoorschijn om even met de heiligheid in aanraking te komen. Best wel heftig om te zien! Wat een devotie…!! Voor de zekerheid hebben wij de steen toch ook maar even aangeraakt, je weet maar nooit… 😉 

Lichtshow bij de Toren van David

’s Avonds zijn we naar het Paleis van Herodes gegaan, beter bekend als de Toren van David, omdat koning Herodes niet zo geliefd was en kinderen liet vermoorden. In een openluchttheater werd er op de muren van het hele kasteel een fantastische lichtshow geprojecteerd die de geschiedenis van Jeruzalem liet zien. Echt heel gaaf! 

Tempelberg

De volgende dag gingen we voor de derde keer naar de klaagmuur, waar we geen genoeg van kunnen krijgen. Vanuit daar heb je toegang tot de Tempelberg, waar de Al Aqsa moskee en de Dome of the Rock zich bevinden, ofwel de gouden rotskoepel die overal zo mooi boven Jeruzalem uitsteekt. Het zijn een van de belangrijkste gebouwen in de islamitische wereld. Als niet-moslim mag je nergens in, maar het was alsnog de moeite waard om het van buiten te bekijken. En tot slot ook nog even de graftuin van Jezus meegepikt. Er zijn twee visies op waar de kruiziging van Jezus heeft plaatsgevonden: in de Heilige Grafkerk of in de graftuin. Anyway, we’ve been there. 

Kortom, ik vond Jeruzalem echt een geweldige stad en een aanrader voor iedereen! Zoveel talen, geschriften, culturen, rassen, religies en mensen bij elkaar.. Net een openluchtmuseum. Heel bijzonder!