Reizen in Jamaica met het OV is best een uitdaging. Zolang je op het ‘spoor’ van de luxe Knuttsford bus blijft, is er niks aan de hand. Wil je ergens heen wat buiten de route ligt, dan ben je overgeleverd aan de lokale zogenaamde route taxis (lees: oude, volbepaket minibusjes die vertrekken als ze vol zijn en overal stoppen langs de weg). Vanuit Negril wilden we naar Treasure Beach, dus vroegen we de snelste weg hoe we daar konden komen. De antwoorden varieerden van bussen en taxi’s naar South Lamar, Luana, Gutters en Mandeville via Black River, Santa Cruz of Junction. Jaja. South Lamar viel af, want dat konden we nergens vinden op de kaart. Het bestaat ook niet. Savannah-la-mar wel, weten we inmiddels twee dagen later, maar met een Jamaicaans accentje klonk ’t echt als South Lamar. Luana leek op de kaart het dichtst bij en Black River stond toch al op het lijstje. Op hoop van zegen!

Krokodillen in de Michael Jackson rivier

Het stadje Black River staat bekend om de crocodile river cruises door het moeras van de gelijknamige rivier. De rivier is – zoals de naam al aangeeft – zwart, maar kleurt helder als het veel regent. De locals noemen de rivier dan ook heel toepasselijk de Michael Jackson rivier. Voor 40 dollar boek je er een tourtje naartoe, maar omdat we er nu vanwege de tussenstop toch waren, besloten we in het stadje zelf rechtstreeks een boot te zoeken. En zo konden we voor 19 dollar een uurtje varen over de Black River en spotten we meteen aan het begin al 1 krokodil. Daarna begon het (voor het eerst) een beetje te regenen en verstopten de krokodillen zich helaas onder water. Maar he, ik heb wel een baby krokodil vast gehouden! Van 1 jaar en 3 maanden oud, maar nog zo klein! 

Treasure Beach

De weg tussen Black River en Treasure Beach is prachtig, echt een countryside sfeer met allemaal typisch gekleurde Caribische laagbouwhuisjes. Het enige verschil tussen een huis en een winkel in Jamaica is dat de winkel zijn naam op de muren heeft geschilderd, of het product dat men verkoopt. Auto parts, phone doctor, pharmacy of glamour salon in de meest zwierige gekleurde letters. Zo vrolijk! 

Treasure Beach doet zijn naam echt eer aan. Geen langgerekte toeristische witte zandstranden, maar kleine ongerepte baaitjes. Het bestaat uit vier kleine baaitjes. Wij sliepen aan de Frenchman’s bay. Het is er rustig, puur, nog onontdekt. We zijn nu al een week in Jamaica en hebben nog geen Nederlandse toerist gezien, echt uniek! Uberhaupt maar een handjevol toeristen, nog op 2 handen te tellen. 

Door een vriend van de eigenaresse van ons vrij primitieve guesthouse (koud water, een grote spin en vallende pissebedden uit het plafond) lieten we ons naar de YS Falls rijden, prachtige watervallen die trapsgewijs naar beneden stromen. Het deed me een beetje denken aan de Kuang Si Waterfalls in Laos. ’s Middags nam hij ons op zijn boot mee naar de Pelican Bar, een houten bar op palen midden op zee. Er wordt gedronken, geblowd en veel domino gespeeld door wat Jamaicanen die de eigenaar Floyd een bezoekje brengen. We hadden gehoord dat je er ook prachtig kunt snorkelen, maar door de sterke wind zagen we eigenlijk alleen maar zand voor ogen. Jammer!

Na de authentieke sfeer van Treasure Beach is het nu tijd voor het tegenovergestelde in de drukke hoofdstad: Kingston!