Vanuit Don Det in Laos ben ik de grens over gegaan naar ’t volgende en laatste land van deze reis: Cambodja. Een trip met veel wachten en reizen in de meest crappy busjes ever. ’s Ochtends om 8 uur de boot vanaf ’t eiland en daarna 2 uur wachten totdat er een busje kwam. Bij de grens vertelde de ‘gids’ dat iedereen 40 dollar moest betalen voor het visum. Ik wist dat het maar 35 dollar kostte, dus ik was niet van plan dat zomaar te gaan betalen. Geef mij maar m’n paspoort terug en ik regel het zelf wel. Hou niet van dat toeristen-zijn-dom-dus-die-betalen-wel-gedoe. Dus zelf naar de visa service gegaan, visum aangevraagd, waarbij ze buiten me nog een medische check van 1 dollar wilden opdringen. “Is law, is law“. Jaja, ’t is goed met je wet, ik hoef geen medische check. Grappige is ook dat er ‘quarantaine service’ boven stond. Wilden ze me daar in stoppen of wat?! En dan nog 2 dollar vragen voor het zetten van de stempel. Pff. Maar ja, je kan niks, want als je niet betaalt zetten ze die stempel niet dus kom je ook niet verder. Corrupt gedoe. Maar zo heeft elk mannetje zijn eigen taak: de een leest het formulier en schrijft het handmatig in het boek (moet je nagaan hoe dat gaat als er een bus arriveert..), de volgende plakt de visumsticker, de derde mag de stempel zetten, de vierde mag het paspoort weer teruggeven aan e toeristen en de vijfde mag nog even zeggen “Now you can go there“.
Anyway, na 2 uur wachten kon de volgende bus dan eindelijk vertrekken. Een bus waar tijdens de oorlog denk ik een bom op is gevallen en nooit meer hersteld is. Werkelijk alle stoelen waren kapot, rugleuning zat los van het zitje, raam bewoog apart van z’n omlijsting etc. Bizar. Na een rit van – gelukkig maar – een uurtje, weer uitstappen en twee uur wachten. Pff, ik haat wachten op niks. Rij gewoon door! Daarna met 17 personen in de minivan. Een minivan waarbij ze schots en scheef op elke rij 4 stoelen hebben proberen te plaatsen in plaats van 3. Nog 7 uur in die minivan en uiteindelijk 2,5 uur later dan gepland kwam ik dan eindelijk aan in Siem Reap.
Meet up
Bijna de helft van m’n collega’s is op dit moment op reis in Azië. Zo ook Luana. Ze appte me vanuit Maleisië waar ik nu was tijdens m’n reis en besloot naar me toe te komen vliegen en aan te haken. Gezellig! Dus we gaan samen door Cambodja reizen. En net aangekomen in Siem Reap, stuurden collega Lois en haar vriend me een berichtje met de vraag waar ik nu was. Toevallig ook in Siem Reap! Dus ’s avonds gezellig met z’n vieren uit eten geweest. Leuk om elkaar hier te zien!
Angkor hier, Angkor daar
Siem Reap is een stad in het noord-westen van Cambodja en staat bekend om het tempelcomplex Angkor Wat. In en rondom de stad liggen tientallen tempels. Samen met Luana, Remke en Nicolien besloten we de volgende dag vroeg op te staan om de bekende Angkor Wat bij zonsopkomst te bewonderen. We spraken met een tuktuk af dat hij ons om 04.30u op zou komen halen. 04.50u nog steeds geen tuktuk. Shit, de zon komt al op. Je gaat me niet vertellen dat ik voor niks om 4u op ben gestaan! Dus snel een andere tuktuk geregeld, waardoor we nog op tijd waren. Prachtig om te zien! Daarna door naar Angkor Thom, de tempel met heel veel gezichten erin. Ook mooi. Vervolgens naar Ta Prohm, de tempel waar Tomb Raider is opgenomen en Lara Croft zo stoer doorheen rent. Supermooi om te zien met alle jungle die door de jaren heen de tempel is gaan overwoekeren. Bomen en wortels die overal op en doorheen groeien. Oftewel, een perfecte locatie voor een fotoshootje. Met de zelfontspanner steeds op 10 seconden, stelden we ons als echte Lara Crofts op tussen de diverse locaties. Lol dat we hadden! Daarna nog naar Banteay Srei gegaan, de tempel met de meest verfijnde tekeningen. Ook erg mooi. Door de hitte en 2 uurtjes slapen waren we ’s middags erg moe en vielen we continue in de tuk tuk in slaap. Tijd om naar het zwembad te gaan, waar we ons de rest van de middag hebben vermaakt met zwemmen en 30 seconds spelen. De volgende dag heerlijk uitgeslapen, weer 30 seconds gespeeld omdat het regende, telefoon proberen te laten maken bij een LG winkeltje (niet gelukt) en maar weer eens genoten van een – dit keer eigenlijk heel slehte – massage.
Omdat er verder in Siem Reap niet heel veel te doen is, ga ik morgen samen met Luana weer verder, naar de hoofdstad van Cambodja: Phnom Penh.
footsteps abroad 
Weer hele mooie foto’s en wat heb je nu voor het visum betaald?
Het vervoer heeft daar ook zijn beste tijd gehad maar wel weer veel gezien.
Fijne reis nog tot de volgende ronde.
xxxxPaMa