Als frequent flyer van Emirates ben ik al vaak in Dubai overgestapt. Echter ben ik nog nooit úitgestapt.

Dat was ik nu met 5,5 uur overstap ook niet van plan, maar in ’t vliegtuig kletste ik wat met een ouder Nederlands stel naast me, die enthousiast vertelden over Dubai omdat hun zoon er woonde. Lekker gemaakt door hun verhalen, versterkt door een vertraagde vervolgvlucht waardoor de overstap 7 uur werd, besloot ik een gokje te wagen. Ik liep naar de arrivals i.p.v. naar de connections. Bij de paspoortcontrole vertelden ze me dat het alleen is toegestaan om het vliegveld te verlaten als er minimaal 8 uur tussen je vluchten zit. Maar even lief kijken en beloven dat je op tijd terug zal zijn, en hoppa, mijn paspoort was een mooie Arabische stempel rijker.

Slenteren door de straatjes van de souks

Snel dus wat dirhams gepind en daar stond ik dan ineens buiten in Dubai! Als eerste ging ik op zoek naar een city map ,maar die was nergens te krijgen. Google Maps? Werkt niet offline. Maps me? Shit, niet gedownload. Nou ja, dan maar op de kaart in m’n geheugen die het Nederlandse stel me had laten zien. Als ik het goed had onthouden lag metrostation Union in het centrum, dus daar de metro naartoe gepakt. Vanaf daar langs de Dubai Creek gelopen. Een haven met allemaal boten, waaronder de traditionele abra’s, maar ook kleine vrachtschepen die hun vracht op de kade hadden geloost. Van LG wasmachines tot magnetrons; ik had er een huis mee kunnen vullen. Daarna de Deira souks in gegaan. Eerst langs de spice souk, met heerlijk geurende kruiden. ’t Was alleen pas 7.00 uur ’s ochtends, dus de Arabieren waren nog druk bezig met het uitstallen van hun koopwaar. You help me preparing the shop? Haha. No time, no time, sir. Daarna nog naar de goud souk gewandeld. Wel een beetje vreemd om daar zo vroeg in je eentje rond te lopen tussen Arabische mannen in lange gewaden. Dat was ook wel het eerste wat me opviel: je ziet bijna geen vrouw op straat. Maar dat werd gecompenseerd toen ik nietsvermoedend de metro in stapte in het gedeelte ‘women and children only’. Ineens 100% vrouwen om me heen!

World’s tallest building

Gelukkig had ik een lange zwarte jurk en een zwart vestje aan, dus ik viel in ieder geval qua kleding wat minder op. Het is in Dubai alleen om 6 uur ’s ochtends al 32 graden, en toen om 8 uur de zon begon te schijnen wil ik niet eens weten hoe heet het was. Ik zweette in ieder geval heel wat peentjes bij elkaar in m’n respectvolle kleding..

Gauw de metro (airco) weer in, op naar de Burj Khalifa, het hoogste gebouw ter wereld. Het kost een paar tientjes om naar boven te gaan en je moet het ticket op tijd reserveren. Daar had ik natuurlijk allemaal geen tijd (en dirhams) voor, dus ik heb hem alleen van buiten bewonderd. Schijnt in deze tijd ook niet de moeite waard te zijn om naar boven ta gaan voor het uitzicht, vanwege de mist veroorzaakt door hitte en woestijnzand. En daarna nog even rond gewandeldin de Dubai Mall.

1e indruk

En toen waren de zes uur alweer om en ben ik weer terug gegaan naar het vliegveld. M’n indruk van Dubai: een schone, goed georganiseerde, bijna Westerse stad, maar natuurijk met een heel andere cultuur. Heel veel soorten mensen, van Arabieren in witte gewaden met rode tulband, vrouwen in zwarte burka’s tot Aziaten in gewone kleding. Eigenlijk een veel minder ‘islamitisch’ beeld dan dat ik erbij had. Het deed me meer in Singapore denken.

Bij de douane vroeg de prachtige Arabier in wit gewaad nog even of ik voor Emirates werkte. Ik? Nee, hoezo? Je bent zo knap, en bij Emirates werken alleen maar knappe vrouwen. Ik kan wel een baan voor je regelen? Jaja.., misschien toch maar een carriere move dan?!