Samen met Wayne en Yasir (Londen, UK) en Marie (Quebec, Canada) naar Monteverde gereisd. Een klein dorpje dat als uitvalsbasis dient voor verschillende activiteiten in het regenwoud. Voor mij de uitvalsbasis voor iets dat al heel lang op m’n bucket list stond: ziplinen!
14 x vliegen
Oftewel, hangend aan een kabel door de toppen van het regenwoud vliegen naar de overkant. Na een korte instructie hoe je aan de kabel hangt en wanneer je wel en niet met je hand moet remmen (je wil namelijk niet halverwege de lijn stil komen te hangen..), was het zover. De Extreme tour bevatte 14 platforms. Sommige waren kort, sommige afstanden wel bijna een km lang! In totaal is de afstand een kleine 3,5 km lang. Zo’n fantastisch gevoel om zo door de natuur te vliegen! Met een gemiddelde snelheid van 70 km per uur! Het had net geregend dus de kabels waren lekker glad. Twee van de kabels doe je met z’n tweeën, waarbij ik met Yasir op een of andere manier voor het einde al stil kwam te hangen. Shit. Gelukkig is dat niet de eerste keer dat het gebeurt, dus kwam één van de medewerkers ons al snel tegemoet via de kabel en haalde ons één voor één op. Haha, hebben wij weer.
Tarzan
Helemaal gelukkig van de zipline ervaring kwam ik na het 11e platform ineens tot de ontdekking dat er een zogenaamde rappel volgde: een touw dat recht naar beneden hing en waarlangs je naar beneden zou ‘vallen’. Geen idee hoe hoog het was, maar het einde van het touw was in ieder geval niet te zien. Slik. Dit vind ik eng. Maar ik kan niet terug. Met man en macht kneep ik met m’n handschoen in het touw totdat er zelfs rook vanaf kwam, in de hoop dat ik daarmee de val iets zou afremmen. Uiteindelijk viel het hartstikke mee en was het stiekem best leuk. Daarna volgde de zogenaamde Tarzan swing: een vrije val vanaf een platform (soort kleine bungee jump), waarna je als een echte Tarzan (of Jane) aan een touw door de jungle heen en weer slingert. Dat slingeren leek me leuk, maar die vrije val vreselijk, dus dat heb ik maar overgeslagen.
Superman
De zipline trail eindigde met de Superman: een kabel van 1 km lang, op 180 meter hoogte, waar je met je rug en voeten aan vastgemaakt wordt. Oftewel: ‘op je buik’ vliegen als Superman! Whoehoe. Wat een tof gevoel. Inmiddels zaten we zo hoog dat de wolken het woud al in waren gekomen, dus je zag alleen de eerste 15 m van de kabel en daarna verdween je in de wolken. Ik had geen idee hoe lang de kabel zou zijn en waar ik zou eindigen. Na een tijdje vloog ik ineens de wolken weer uit en had ik een prachtig uitzicht over het regenwoud! Daarna nog een keer een superman zipline om af te sluiten, door een tunneltje. Wow. Als een kind zo blij! Vooral toen we bij terugkomst ook nog eens getrakteerd werden op twee gekleurde ara’s die zaten te schuilen voor de regen onder het afdakje van de receptie. Echt een fantastische middag gehad!
’s Avonds wilde ik eigenlijk nog de night walk doen om wat dieren te spotten, maar vanwege de heftige regen werd de tour gecancelled. Dus maar op tijd gaan slapen, aangezien m’n reis de volgende dag om 05.00u ’s ochtends weer verder gaat.. Jaja, reizen is zeker geen vakantie!
Wat een belevenis maar wel eng knap dat je het durft. Weer heel wat gezien daar vanuit de kabel. Fijne dagen nog en veel plezier.
PaMa xxx
Superman is er niks bij joh. Als een aapje aan een liaan. Dat je dat hebt gedaan. Xx ellie en geer