Maandag hebben we afscheid genomen van m’n familie en zijn we met de City Bug, een soort snelbusje, in 3,5 uur naar Nelspruit gereden.
Een gewaarschuwd mens telt voor twee
Echte backpackers als we zijn hadden we daar natuurlijk nog geen hostel geboekt. We kwamen alleen in het donker aan en werden afgezet bij een of andere parkeergarage langs de snelweg. We zijn de afgelopen tijd wel 100x gewaarschuwd dat je vooral niet in het donker over straat moet lopen, en natuurlijk vooral niet met waardevolle spullen, maar goed, we hadden niet zoveel keus. Na een stuk gelopen te hebben met onze zware backpacks in heuvelachtig Nelspruit, kwamen we eindelijk een guesthouse tegen. Ze hadden alleen kamers van rond de 60 euro per nacht, dus besloten we toch nog maar op zoek te gaan naar een andere in de hoop dat die wat goedkoper zou zijn. Een stuk verderop stopten er twee donkere jongens voor ons die zogenaamd een praatje wilden maken. We liepen maar hard door, ze bleven ons even staan nakijken en verdwenen toen. Na weer een stuk gelopen te hebben zagen we nog een guesthouse, maar deze bleek nog duurder te zijn. Shit. Na een zielig gezicht en de waarschuwing van de mevrouw van het guesthouse dat we écht niet met al deze spullen veilig over straat konden lopen, besloot ze ons korting te geven en mochten we er slapen, zo fijn! We beseften toen ook dat als die twee jongens kwaad hadden gewild ze ons makkelijk hadden kunnen beroven. We bestelden voor ’t gemak dus maar een pizza op de kamer en besloten dat we voortaan echt niet meer in het donker over straat gaan lopen..
Panoramaroute
De volgende dag hebben we onze huurauto opgehaald in Nelspruit, een prachtige Honda Ballade (automaat). Nu kon onze roadtrip beginnen. We hebben de Panoramaroute gereden naar Hoedspruit; een prachtige route door de bergen met veel soorten landschappen. Onderweg zijn we gestopt bij the Pinnacles, God’s Window en de Bourke’s Luck potholes. Prachtige uitzichten en natuurwonderen. We hadden expres gepland om tegen zonsondergang aan te komen bij de Drie Rondavels (drie bergen op een rij), maar toen we om 17.00u aankwamen, was het hek al dicht! Balen… Het wordt hier tegen 18.00u al donker, dus we besloten maar snel door te rijden. Opnieuw kwamen we in het donker aan, maar dit keer dus gelukkig met een auto, dus dat zoekt wat makkelijker naar een slaapplaats. Althans, heel Hoedspruit bleek al volgeboekt te zijn, dus opnieuw in een veel te duur guesthouse geëindigd met een prachtige kamer.
Welkom in het échte Zuid-Afrika
De volgende dag om 06.00u opgestaan om van Hoedspruit naar Phalaborwa te rijden, waar we het Kruger National Park, oftewel de wildtuin in zouden gaan. Na een paar uur lag er ineens veel troep op de weg; verbrande struiken, takken en verderop zelfs een auto op de kop en twee uitgebrande trucks. Er stond politie bij met grote wapens, dus we minderden vaart om te kijken wat er aan de hand was. Net toen we langs de politie reden, werden we ineens verrast met een keiharde klap: we werden bekogeld met stenen door zwarte jongens uit de bosjes! De achterruit werd ingegooid en de hele achterbank lag vol met glas. What the fuck! En de politie deed niks! Het gebeurde gewoon voor hun neus en ze verroerden geen vin! We twijfelden even over of we nou wel of niet moesten stoppen, maar ik had één ding geleerd van alle waarschuwingen: stop NOOIT! Het is vaak part of the trick. Ze gooien spijkers op de grond, faken een ongeluk of gooien zelfs zichzelf voor de auto, zodat je stopt om te kijken wat er aan de hand is en vervolgens beroven ze je van al je spullen. No way dus dat ik stopte. En als die politie niks deed, dan vertrouw ik die ook niet! Dus ik besloot door te rijden. Nog vol in de verbazing en schrik van het ingegooide raam, zag ik nog geen twee minuten later ineens weer een groep jongens uit de bosjes komen rennen die iets ging gooien. En dit keer stonden ze zelfs ook naast de weg met stokken! Ik besloot vol gas in te trappen, op de andere weghelft te gaan rijden om zo ver mogelijk van ze af te zijn, maar opnieuw werden we bekogeld met stenen. Dit keer werd onze voorruit geraakt en zaten we zelf helemaal onder het glas. What the..!! Ik ben keihard doorgereden en gelukkig kwamen we na een paar kilometer in het stadje Phalaborwa aan waar we direct een politiebureau hebben opgezocht om aangifte te doen. Toen we uitstapten zagen we pas wat de schade was: de stenen waren zelfs dwars door het blik, de carrosserie, van de auto heen gegaan! Het leken wel kogelgaten! Rond de kozijnen van de zijramen en rond de band, dus ze hebben waarschijnlijk ook de banden lek willen schieten. Jezus met wat voor een geweld is dit gebeurd? Langzaamaan kwam het besef dat we héél véél geluk hebben gehad dat we het overleefd hebben. Als de steen helemaal door de voorruit was gegaan was ie recht tegen mijn hoofd aangekomen. Als die steen dwars door de auto kan gaan, dan wil ik niet weten wat voor een schade die steen aan mijn hoofd had gebracht of dat ik überhaupt nog had geleefd. Of als ze hem een fractie van een seconde later hadden gegooid was ie niet door de vooruit, maar dwars door het zijraam aan Younes’ kant gekomen en had hij het waarschijnlijk niet overleefd.. Pfff, we hebben echt beschermengeltjes bij ons gehad. Eenmaal op het politiebureau ging alles super traag, er kwam van alles tussendoor, elke letter die opgeschreven werd duurde 3 seconde, wat een politie… We vertelden wat er gebeurd was en doodleuk haalden ze hun schouders op en zeiden “Yeah, this has been going on for two weeks now…”. Wat? Twee weken? What the fuck, waarom waarschuwt niemand ons dan? Of sluiten ze de weg af? Of hield de fucking politie ons niet aan om ons te waarschuwen dat we niet door moesten rijden? Waarop ze weer nonchalant hun schouders ophaalden en zeiden “Well, if we close the road, they will go somewhere else, they will do it anyway”. Pff, oke, jezus.. Welkom in Zuid-Afrika!
Later hoorden we van m’n familie dat er onrust is in de Phalaborwa regio omdat de mijnen worden verkocht aan Chinezen en ze daardoor hun baan zullen verliezen. De jongens uit de bosjes zijn dus strikers, zijn boos op de overheid en starten dan dit soort vandalisme. Het stuk weg met de uitgefikte trucks was die dag ook op het nieuws geweest. Wow, en daar reden wij dus.. Bizar!
Rijles
De telefooncel bij het politiebureau was ook nog eens out of order en natuurlijk, de politie wilde ons niet laten bellen want dat kostte ze geld. Pff.. echt waar. Dus toen maar voor een paar tientjes met onze eigen telefoons naar het Nederlandse autoverhuurbedrijf gebeld en gevraagd wat we moesten doen. We stonden op het punt om bij Phalaborwa het Kruger park in te gaan om op safari te gaan, en in een park met leeuwen en andere roofdieren leek ons dat niet heel prettig met open ramen.. Thank god was er ook een kantoor van het verhuurbedrijf op Phalaborwa airport, dus reden we daar heen en konden we de auto omwisselen. Ze hadden echter alleen geen automaat meer en dus kregen we een VW polo schakelauto. Ik heb tien jaar niet meer in een schakelauto gereden, was zo dapper om me over mijn rij-angst heen te zetten en te gaan roadtrippen in Zuid-Afrika, maar de schakelauto zorgde wel even voor een kleine nerve breakdown. Ik zag de kudde boze olifanten, mezelf en een auto die alsmaar afslaat tijdens de hellingproef al voor me. Maar ik had geen keus, dus ik moest wel. En m’n nachtmerrie werd meteen werkelijkheid: na nog geen kilometer in het Kruger NP was daar de kudde olifanten, die na een paar ‘oohs’ en ‘aaahs’ vervolgens recht op ons kwam aflopen en ik snel op moest trekken. Whaaaa, met z’n enorme slagtanden liep er eentje echt recht langs de auto en Younes had het bijna niet meer, en ik reed weg! Pfieuw… dat ging goed. De volgende meters heb ik dus 10x het optrekken, hellingproef en alles wat maar fout kan gaan geoefend en toen ging het.
Nu gaan we komende dagen lekker genieten in het Kruger NP!
footsteps abroad 
Angstwekkend en spannend maar gelukkig is het goed gegaan.
Fijne reis nog maar beter meer betalen voor overnachting dan langs de weg te lopen.
Maar jullie hebben gelukkig de keus gemaakt om tot Kaapstad met de auto te blijven gaan.
Groetjes PaMa
En dan ook nog het stuur aan de andere kant en links rijden en allemaal obstakels met die onlusten daar hopelijk alleen daar vanwege de sluiting van die mijnen.