Na Naxos zijn we naar het volgende eiland gehopt: droomeiland Santorini!Ondanks dat we natuurlijk niet op huwelijksreis waren, hebben we een paar super romantische dagen gehad op dit honeymoon island. Echt een aanrader voor als je wél op huwelijksreis gaat!
Fira
We verbleven in hoofdstad Fira. Omdat Santorini vanwege het honeymoon karakter niet heel goedkoop is, hadden we vooraf bedacht om op de camping een tent te huren. Bij aankomst bleek dat alleen niet zo’n heel goed idee, aangezien ik op Naxos weer eens ziek was geworden op reis en de halve kilometer naar het toiletgebouw op het terrein toch nog steeds niet ging redden. Dus hebben we de eigenaar van de camping lief aangekeken en gesmeekt of hij alsjeblieft niet een kamer voor ons kon regelen met een eigen badkamer. En dat hielp, want we kregen een eigen kamer aan het zwembad 🙂 Wat een opluchting!
Fira is een gezellig stadje met allemaal smalle straatjes, winkeltjes en restaurantjes. Het maakt eigenlijk niet zoveel uit welk restaurantje je kiest, want overal heb je uitzicht op de prachtige caldera (de baai) met het buureiland Therasia en zijn vulkanen. Zo romantisch!
Toch niet zo heel romantisch Oia
Ook Oia, een stadje in het noorden, is prachtig. #1 op je romantische bucket list is toch wel de zonsondergang vanuit dit stadje bekijken, dus dat wilden we niet missen. Maar halleluja, mensen verzamelen hier al uren voordat de zon ondergaat om een plekje te bemachtigen! Je moet echt letterlijk vechten voor een plekje en een normale foto maken is er eigenlijk al niet meer bij. Zodra je een stap opzij doet om even je lief op de foto te zetten, staat daar direct alweer iemand anders. En nog tien ervoor. Dat haalde het romantische er helaas wel een beetje af..
Ezel- en vulkaanellende
Verder hebben we weer een quadje gehuurd en zijn we het eiland gaan rondtouren. Zo kwamen we in het zuiden bij diverse gekleurde vulkaanstranden, waaronder red beach en black beach. Ook hebben we nog een boottripje geboekt naar de vulkaan in de caldera. In plaats van met de kabelbaan naar beneden te gaan, leek het ons (oke, mij..) leuk om via het slingerpad naar beneden naar de haven te lopen. Onderweg kwamen we er alleen achter dat het hele pad naar beneden vol staat met ezels. Die lopen. En niet uitkijken. En enorm groot zijn. En dus op je tenen staan. En je eigenlijk omver lopen. Eng! We poepten bijna in onze broek van angst en zo duurde de tocht naar beneden eindeloos, met als resultaat dat we de boot misten! Bummer. Omdat we toch wel heel graag wilden, besloten we maar nog een keer tickets te kopen voor de middagtocht. ’s Middags dus alsnog met de boot naar de vulkaan gevaren, waar je op kon rondlopen. Snikheet, en eigenlijk niet veel meer te zien dan wat zwart lavagesteente. Absoluut het vele geld (en dus voor ons het dubbele vele geld) niet waard. Nog een keer bummer!
Maar goed, verder echt supertoffe dagen gehad op Santorini. We komen er vast nog een keer terug!
footsteps abroad 