En we zijn op eiland #2: Naxos! Alleen iets minder happy dan op Paros..
Heb jij de portemonnee?
Ook hier waren de quadjes allemaal verhuurd, maar dat was geen probleem, we huurden gewoon een scooter. Met een beetje liegen dat Younes z’n rijbewijs écht heeft krijg je die ook wel mee. Eenmaal op pad, gingen we halverwege tanken, waar we erachter kwamen dat we van elkaar dachten dat de ander de portemonnee bij zich had. Niet dus. Iemand van ons moest terug. Younes wist de weg niet, en ik durfde geen scooter te rijden. Holadiee! Uiteindelijk hebben we besloten dat Younes met wat richtingaanwijzingen toch maar terug moest gaan naar het appartement en ik ging wachten bij het verlaten tankstationnetje. We konden elkaar ook niet bellen, want maar één van ons tweeën had een telefoon, dus op hoop van zegen. Na een tijd kwam Younes gelukkig weer terug en konden we verder op pad.
Pech
Aan het eind van een heerlijke stranddag besloot ik toch ook maar even scooter te gaan rijden, zodat ik dat ook eens leerde – je weet maar nooit.. Met Younes’ aanwijzing ‘gewoon gas geven’ schoot ik dus weg, stuurde de bocht om, en 3 meter verderop stopte ik weer. Met de scooter bovenop me, liggend op de grond. Hahaha.. au. Geen succes dus. De volgende dag toch maar weer een quad huren! 🙂
Nog meer pech
En zoals op elke vakantie krijg ik het voor elkaar om weer eens ziek te worden. Hoe goed ik ook oppas met het water, sla, ijs etc., één keer verkeerd tanden poetsen en het is weer zover. Op Naxos hebben we dus de dagen erna niet zo heel veel kunnen doen.
En nog meer..
De laatste dag hadden we nog wel weer een quad gehuurd en zijn we de strandjes langs de westkust van Naxos gaan verkennen, tot aan Plaka. Maar aan het eind van de dag: quad kapot! Een aardige Griek wilde ons gelukkig wel helpen en belde naar ons verhuurbedrijf. Hij sprak 2 Griekse zinnen en hij hing weer op. Hij zei dat ze eraan kwamen om ons te helpen. Na drie kwartier wachten was er alleen nog steeds niemand. Een mooi toneelstukje dus, en een bewijs dat als je denkt dat er iets niet klopt, het ook niet klopt. Toen zijn we zelf maar aan dat ding gaan prutsen en bleek dat de kabel naar de hendel van het gas kapot was. Wat nu? Gelukkig heb ik een handige man bij me en die bedacht iets zeer inventiefs: “zoek 2 platte stenen, die drukken we aan het uiteinde van de gaskabel er tegenaan, en dan ga jij sturen, en ik trek met die stenen aan de gasdraad om vooruit te komen”. Geloof het of niet, maar het werkte. Niet heel soepel, maar in ieder geval goed genoeg om een paar km verderop langs een ander verhuurbedrijf te komen, dat gelukkig zo aardig was om de kapotte quad bij hen te laten staan, een goede mee te geven en met ons verhuurbedrijf onderling te regelen dat ze de quads weer uit zouden wisselen. Het hele avontuur liep dus toch nog met een gelukje af!
Nu op naar een nieuw eiland met hopelijk iets minder pech!
footsteps abroad 
2014-2015 Wel laat