The Bronx

Maandagavond hebben we afscheid genomen van host Jacob en zijn we naar onze nieuwe host in The Bronx gegaan!

The Bronx, een rustige woonwijk
Jacob had ons gewaarschuwd en gezegd dat we niet onze spullen moesten laten zien, met niemand moesten praten, gewoon door moesten lopen, niet de subway moesten nemen en het liefst niet ’s avonds in het donker over straat moesten gaan. Aangezien het al avond was en we niet echt een andere optie hadden dan toch met de subway naar de Bronx af te reizen, besloten we het avontuur aan te gaan. Met een koffer en een backpack is het lastig om niet op te vallen als toerist, dus we hoopten maar op het beste. Ruim anderhalf uur later (New York is gróót) kwamen we aan in de Bronx en in tegenstelling tot wat we verwachtten, voelden we ons er eigenlijk best veilig. Het bleek een rustige woonwijk, weinig mensen op straat, geen hangjongeren, geen muziek, geen drugsspuiten, dus ach, het viel allemaal reuze mee.

Mike, de host
We kwamen terecht bij Mike, 49, Puertoricaan. Een hele gezellige druk pratende man, die werkt als docent, schilder en adviseur tegelijk. Heeft drie dochters bij drie verschillende vrouwen, en van het feit dat ie doordeweeks ’s avonds pas laat thuis kwam maakte hij ook geen geheim: hij had hier en daar zo z’n contacten. Hij liet de ‘datingsites’ nog even zien, hoe hij het allemaal ‘regelt’ en sprak de Skype voicemail van menig vrouw in met I miss you so much waar we bij zaten. Een erg open man dus, maar daardoor niet minder gastvrij. We hadden onze eigen slaapkamer, eigen badkamer en doordat ie vrij weinig thuis was, dus eigenlijk gewoon ons eigen huis met sleutels. Hij kwam ’s avonds laat thuis en vertelde dan nog even een mooi verhaal voor ’t slapen gaan, over een vrouw, een schietpartij of andere gekke dingen die in New York gebeuren.

Of toch niet zo rustig als we dachten..
Toen we namelijk net in de Bronx waren aangekomen, hoorden we dat er een jongetje was doodgeschoten in Manhattan, in Bryant Park, vanwege een ruzie over een jas. Precies op de dag dat wij ook in dat parkje waren geweest, vredig bij de schaatsbaan. We hebben er niks van mee gekregen, maar blijkbaar was Manhattan dus ook niet zo veilig. Toen we dat aan Jacob vertelde, was zijn antwoord dat schietpartijen in Manhattan tenminste het nieuws nog halen, in d Bronx niet meer.. Opnieuw werden we dus even bang gemaakt en beide hosts vertelden dat we toch echt wel op moesten passen in de subway. Er zijn namelijk crazy people die het leuk vonden om mensen zomaar op het laatste moment voor de metro te duwen. Vorig jaar zijn 115 mensen geduwd, waarvan 69 het niet overleefd hebben. Bizar! En als ze vragen hoe laat het is en je op je horloge kijkt, kijken zij tegelijkertijd of je een Rolex draagt of een simpel ding van om de hoek. We voelden ons na een paar dagen eigenlijk best heel erg thuis in the hood en voelden ons ook echt niet onveilig, maar blijkbaar is het toch gevaarlijker dan we denken, dus zijn we ’s avonds toch maar niet meer de straat op gegaan.

Dinsdag en woensdag zijn we naar The Bronx Zoo gegaan, een mooie dierentuin, en het Yankee stadium. Veel meer sightseeing dan dat is er ook niet echt, dus zijn we ook nog naar het Museum of Natural History gegaan in Manhattan. Enorme skeletten van dinosauriërs, de skeletten van de neanderthaler, opgezette dieren van mug tot olifant, de hele evolutietheorie etc. Kortom, eigenlijk alles wat je maar over de natuur zou willen weten of zien. Een leuk museum! En gelukkig ook binnen, want het is inmiddels erg koud geworden in NYC. We hebben de eerste sneeuw zelfs al gezien!

We blijven de rest van de week nog in de Bronx en hebben nog wat dingen op ons lijstje staan om te zien, dus to be continued..