De afgelopen twee weken – de laatste twee weken van mijn verblijf in Granada – heb ik nog even heel hard genoten van alle leuke dingen in Spanje: nog één keer tapas eten, nog één keer naar het strand, nog één keer naar het mooie uitzichtpunt, nog één tripje maken, nog één.. etc.
Nog één keer.. sporten
Omdat mijn flamencolessen waren afgelopen, moest ik op zoek naar een nieuwe ‘sport’, dus besloot ik om te gaan zwemmen. De universiteit heeft een groot Olympisch buitenbad, dus daar heb ik de afgelopen twee weken vooral – al dan niet studerend – doorgebracht. Met een gemiddelde dagelijkse temperatuur van 38 graden was het afwisselend zonnen en baantjes trekken geen slechte combinatie moet ik zeggen.
Nog één keer.. oké twee keer.. een tentamen maken
Tussen al dat zwemmen door heb ik ook nog gestudeerd, want de tentamens van de andere twee vakken moesten nog gemaakt worden. Het laatste tentamen was een heerlijke afsluiting van de Spaanse universiteit: we waren er om 09.00, om 09.30 zou het tentamen beginnen, om 10.00 kwam er een docent die zei dat we klaar moesten gaan zitten en stil moesten zijn, om 10.15 kwam de mededeling dat de tentamens nog niet voorbereid (lees: geprint) waren en om 10.30 kregen we uiteindelijk ons tentamen! Het is echt ongelooflijk hoe slecht georganiseerd de Spanjaarden soms zijn. Maar na zes maanden ben ik er inmiddels aan gewend dat ik alles kan verwachten, dus ook hier stond ik niet van te kijken.
Nog één.. knuffel
Ook heb ik helaas van veel leuke mensen die ik hier heb leren kennen afscheid moeten nemen, zoals van huisgenootje Abby (Californië), Aram (Nederland), Anet (Tsjechië), Paulien (Nederland), Nora (Zweden), Réka (Hongarije) en huisgenootje Marie (Frankrijk). Het was leuk om zoveel verschillende mensen uit verschillende landen te leren kennen en af en toe Nederlands, Engels en Spaans door elkaar te moeten praten. Én ik heb alvast een slaapplaats mocht ik ooit Praag, Göteborg, Boedapest of Marseille willen bezoeken.
Nog één.. tripje
Het laatste weekend ben ik samen met mijn huisgenootje Marie naar Almería gegaan. Een vrij kleine stad aan de kust die je na een dag wel gezien hebt, maar wel erg mooi is! We hebben het oude Alcazaba bezocht (een soort mini-Alhambra), de kathedraal, Iglesia de San Pedro, Iglesia de San Sebastián, de boulevard, een Holocaust monument en het Centro Andaluz de la Fotografía, waar twee mooie fototentoonstellingen waren over het communisme in Cuba (herkenbaar!) en over de kernramp van Tsjernobyl. Almería deed me met haar kleine straatjes met gekleurde lage huisjes heel erg denken aan Cuba, vooral aan de stad Trinidad. Leuk dus om doorheen te dwalen.
De volgende dag wilden we met de bus naar Cabo de Gata gaan. Een mooi natuurpark met prachtige stranden. Op het station hadden we gevraagd hoe we hier konden komen en de man raadde ons een bus aan. Er was maar een halte, dus dat was makkelijk. Na een uur met de bus eenmaal bij de halte aangekomen, stapte bijna iedereen uit, op een paar Spanjaarden na. We vroegen aan hen of dit de halte voor Cabo de Gata was. Ze vertelden ons dat dat het was, maar hier al het massatoerisme heen gaat en zij altijd naar de tweede stop gaan omdat het daar veel mooier is. Wij dus vol spanning blijven zitten, op naar de tweede stop. Toen we daar eenmaal aankwamen zagen we niet veel meer dan bij de eerste stop: zee, een strook strand, een weg en daarachter een kaal en geel landschap. Een beetje verbaasd vroegen we hoe we van hieruit naar het natuurpark konden komen, waarop ze ons vertelden dat dat veel verder weg is, je daar alleen maar met de auto kunt komen en je je een dag van tevoren moet inschrijven voor de excursies omdat het zo populair is. Goed.. Een mislukte poging Cabo de Gata dus. Een beetje gedesillusioneerd hebben we toen maar een dagje van het strand genoten.
..en dan is het tijd om terug te gaan
En toen zaten mijn zes maanden studeren in Granada er alweer op! Ik heb het super naar mijn zin gehad. Ik heb gereisd, naar Sevilla, Málaga, Córdoba, Ronda, Nerja, Salobreña, de Sierra Nevada, Valencia, Madrid, Toledo, Almería en Cabo de Gata. Ik heb in de sneeuw geskied, maanden in de regen gelopen en uiteindelijk in 38 graden op het strand gelegen. Ik heb de cultuur leren kennen, door alle feesten rondom el Día de Andalucía, de Semana Santa, el Día de la Cruz en Corpus Christi mee te maken, ik ben naar een corrida de toros geweest, ik heb drie maanden flamenco gedanst en ik heb honderden tapas gegeten (waarbij mijn oester-voedselvergiftiging me handig weer van de overtollige tapas-kilo’s heeft afgeholpen). Ik heb gestudeerd, alle tentamens gehaald, 32 studiepunten gehaald terwijl ik er maar 20 nodig had, ik heb twee taalcursussen gedaan, in het Spaans gepraat, gestudeerd en gedacht. Ik heb veel leuke mensen leren kennen, uit Nederland, maar ook uit de rest van de wereld. Kortom, ik heb alles gedaan wat ik wilde doen en het is mooi geweest. Ik ben er helemaal klaar voor om weer terug naar Nederland te gaan en kijk uit naar alle leuke dingen die daar weer op me wachten.
Granada,
adiós, y nos vemos!
footsteps abroad 
Wederom een mooi verslag Chantal! Zo te zien heb je het uitstekend gedaan vwb je studie en daarnaast ook nog eens veel leuke mensen ontmoet en mooie dingen gezien 🙂
Weer een geweldig verhaal met mooie foto’s ook dit avontuur is heeel goed aan zijn eind gekomen met hele mooie cijfers we zijn trots op je maar ook weer blij dat je in je eigen appartement terug bent.
Groetjes PaMa xxx