Luieren in Ayia Napa

Ontspannen, uitrusten, slapen, niets doen, op het strand liggen en bruin worden: dat was het doel van deze vakantie. En dat is ook aardig goed gelukt, want naast deze doelen hebben we dan ook niet heel veel meer ondernomen, behalve uit eten gaan.

Ayia Napa bleek echt een uitgaanswalhalla, te vergelijken met Lloret de Mar, Salou, Chersonissos en alles wat daar maar op lijkt. Héél véél clubs en proppers die je proberen naar hun tent te lokken. In tegenstelling tot de net genoemde plaatsen is Ayia Napa nog niet ontdekt door Nederlanders, behalve door ons, want de hele week zijn we geen een Nederlander tegengekomen. Zelfs een propper, die naar eigen zeggen elke nacht 200 mensen aanspreekt, is in de afgelopen acht weken dat hij er werkte slechts drie Nederlanders tegengekomen. Het is vooral populair onder Engelsen. Engelsen met korte rokjes, nog kortere broekjes, broekjes waar de billen onderuit hangen en broekjes die eigenlijk gewoon string genoemd kunnen worden. Daarnaast vind je er ook veel Scandinaviërs met ontblote bovenlichamen en tattoos. De combinatie maakt het er nog minder aantrekkelijk op, dus je begrijpt dat het niet echt onze plek was. Maar daar gingen we ook niet voor, we gingen voor de mooie stranden. Dat moest Nissi Beach zijn, maar toen we er achter kwamen dat het prachtige lege Nissi Beach van de foto’s inmiddels bevolkt werd door deze – ook overdag dronken – Engelsen en Scandinaviërs die waggelend de zee in liepen, besloten we maar op een minder mooi klein strandje te gaan liggen. Daar hebben we ons dus de hele week vermaakt en al met al een heerlijk ontspannen vakantie gehad!