Met open benen van mijn paardje die graag langs een doornenstruik wilde lopen, 5 kilo lichter door de fijne ‘reizigersziekte’, een rug zo rood als een kreeft, geen stem van de airco en een dik oog van een mug die dat een lekker plekje vond, zit er alweer bijna een week op. Maar verder niks te klagen hoor, het is hier prachtig!

Cubaans vriendje
Woensdag zijn we met de bus in vier uur naar Viñales gereden, een klein dorpje ten westen van Havana. Het ligt midden in een prachtig natuurgebied en liet meteen een heel ander beeld van Cuba zien dan Havana. Elke man spreekt je hier nog steeds aan om een praatje te maken, met al snel de vraag of je misschien toevallig een Cubaans vriendje wilt, en zo niet, of je dan in ieder geval vanavond met hem wil dansen, maar het gaat hier toch op een andere manier. Vriendelijker en minder glad.

Paardrijden
Donderdag zijn we ’s middags gaan paardrijden, een prachtige tocht van vier uur door het nationaal park van Viñales. Omdat ik vroeger van een paard ben gevallen was ik eerst heel bang, vooral toen mijn paardje al de eerste minuut alle kanten op wilde behalve waar we heen moesten, maar later werden we gelukkig beste vriendjes. Echt een hele mooie rit, zelfs tot je bovenbenen door het water (oranje modder) en uiteindelijk uitgekomen bij een grot, waar we met een gids nog doorheen zijn gelopen en we bij een soort natuurlijk zwembad in de grot uitkwamen.

Cayo Levisa
Vrijdag zijn we met salsamuziek en reggaeton knallend uit de boxen van de taxi naar Cayo Levisa gegaan, een eilandje voor de kust. Helder water, wit strand, fijn bountygevoel. Wel heel erg verbrand op m’n rug dus en Dafne een beetje in haar gezicht, dus we blijven nu even een paar dagen uit de zon.

We genieten hier volop en vinden Cuba een mooi land. Wel wat lastiger om te reizen, omdat er bijvoorbeeld traag internet is, geen wifi, men geen Engels spreekt en er nauwelijks supermarktjes waar je even wat snacks kunt kopen zijn, maar we redden ons prima. De casa’s zijn mooi waar we in slapen en de mensen zijn heel behulpzaam en koken lekker voor ons. Wel vindt Dafne het heel jammer dat ze geen Spaans spreekt. De mensen in de casa’s spreken geen woord Engels en ik moet alles vragen en vertalen. Heel goed om te oefenen en het Spaans rolt er dan ook elke dag steeds vloeiender uit en ik versta vrijwel alles, maar tegelijkertijd is dat ook erg vermoeiend merk ik om me de hele dag op het Spaans te concentreren. Hopelijk kan ik nog een paar foto’s uploaden! Zo niet, dan proberen we het weer in de volgende stad.

Oldtimer

Heerlijke pizza´s langs de weg

Wij op het paard

Vinales national park

Heerlijke pizza´s langs de weg

Vinales national park

Sigarenboer

Vinales national park

Vinales national park

Vinales national park

Vinales national park

Boer die een sigaar maakt