Buitenwijkjes, rijstvelden en tientallen vliegertjes in de lucht: dat was het beeld van onze treinreis vanaf Jakarta. Na acht uur zijn we aangekomen in Yogyakarta, waar we een erg leuk hostel hebben gevonden. Een ruime en schone kamer, een heerlijk restaurant en zelfs een zwembad, en dat voor maar 9 euro per nacht!
Yogyakarta is een redelijk grote stad, maar wij zitten in een wijkje waar alle backpackers samenkomen, dus met veel restaurantjes en barretjes. Zelfs nu we aan de andere kant van de wereld zitten, kwamen we de eerste Velpenaar alweer tegen: een meisje waar Chantal bij op ballet heeft gezeten bleek ineens onze buurvrouw!
Woensdag zijn we eerst in Yogyakarta zelf rond gaan kijken en zijn we naar Jalan Malioboro (een grote shoppingstraat), Benteng Vredeburg (een oud Nederlands fort) en Taman Sari (een oud waterpaleis, beetje zoals de Romeinse badhuizen maar dan Indonesisch) gegaan. Het Kraton (paleis van de sultan) was helaas dicht, dus hebben we nog een becak (een Indonesische riksja, zo’n fiets met bakje) genomen naar de vogeltjesmarkt. Hier zijn we echter na 5 minuten ook weer weggegaan, want er zaten soms wel 50 vogeltjes samen in één kooitje, dus het was allemaal nogal zielig om te zien. Net zoals 3 uilen in een kooi, 20 vleermuisjes of 30 hagedisjes. Aangezien we onderweg ook al drie keer door een zogenaamd aardige Indo met een praatje in een batik-shop waren geëindigd, hadden we het wel weer een beetje gehad met rondlopen, dus besloten we de volgende dag iets buiten de stad te gaan doen.
Borobudur en Ramayana ballet
Donderdag zijn we om 04.00u opgestaan om de zonsopkomst bij de Borobudur te zien. Dit is een grote boeddhistische tempel en is één van de zeven wereldwonderen. Beetje jammer was alleen dat de zon al opkwam toen we nog in de auto zaten. Maar toch was het nog wel mooi om de Borobudur in het ochtendlicht met nog een beetje nevel te zien. Daarna hebben we ook nog een bezoekje gebracht aan de nabijgelegen kleinere Mendut temple.
’s Avonds zijn we naar het Ramayana ballet gegaan. Dit is een dansvoorstelling in een openluchttheater en is één van de bekendste op heel Java en heeft ook veel prijzen gewonnen. De setting, met op de achtergrond de verlichte Prambanan tempels, was erg mooi, maar na een half uur gamelanmuziek hadden we het wel weer gehad. Het verhaal snapten we ook niet echt, dus Robert werd er spontaan nogal verkouden en ziek van (wat na afloop ineens weer spontaan verdwenen was 😉 ).
Fietstocht
Vrijdag werd Chantal helaas wakker met enorme rode plekken en bultjes op haar armen. En ja het was weer zo ver: bedbugs! Maar ach, na ze vorig jaar op Maleisië ook te hebben doorstaan, kan ze het nog wel een keertje aan. Al is de diagnose van Robert nog steeds Ramayana-allergie…
Vrijdag wilden we naar de Prambanan tempels gaan, maar omdat we het inmiddels een beetje gehad hadden met toeristisch Yogyakarta hadden we geen zin om weer een tourtje te boeken.
In de Lonely Planet stond dat je ook per fiets er naartoe kon gaan. Dus wij fietsen gehuurd, alleen de route werd helaas niet erg duidelijk door de LP omschreven, waardoor we eerst bijna 2 uur in de stad hebben gefietst, voordat we op de juiste weg zaten. Een hele ervaring op zich, want als je het Aziatische verkeer een beetje kent, is het vrij bijzonder om tussen 30 scootertjes en toeterende auto’s en bussen te rijden in het midden van een driebaansweg. We voelden ons een behoorlijk debiele Nederlander die weer zo per se op zijn fiets moet zitten. Na al dat omfietsen (en eigenlijk waren we gewoon te laat vertrokken) deden onze billetjes na 12 km zo’n pijn en werd het alweer bijna donker, zodat we de keuze moesten maken om terug te gaan. Het zou ons nooit lukken om voor donker bij de tempels uit te komen en de weg ook weer terug te kunnen fietsen…
Prambanan tempels
Zaterdag hebben we daarom een nieuwe poging gewaagd om de Prambanan tempels, mooie hindoeïstische tempels, te zien, maar dan met de openbare bus. Uurtje rijden en toen waren we er. We hebben gewacht tot zonsondergang en zijn toen weer met de bus terug gegaan. Veel leuker dan met een airconditioned busje, en bovendien als echte Nederlanders maar 1 euro betaald voor de heen- en terugreis i.p.v. 10 euro met een georganiseerde tour.
Morgen gaan we naar de Bromo vulkaan, dus nu maar hopen dat hij niet uitbarst net als wij er zijn!
footsteps abroad 
Weer erg mooi wat een gigantische bouwwerken die tempels maar jullie kunnen in ieder geval vertellen op de fiets te hebben gereden in Indonesie.
Wat een toeval om een bekende uit Velp tegen te komen.
Fijne reis nog en we kijken uit naar de volgende mooie verhalen en foto’s
Groetjes PaMaVli xxx
Looks good again! Gelukkig is die fiets trouwens niet te klein voor robert :p gaaf dat jullie t er toch op gewaagd hebben om te gaan fietsen, jullie worden nog sportief zo! 😉
En wat betreft dat ramayana ballet, whahaha! Ik had al zoiets verwacht! Maar de setting is mooi en jullie hebben toch maar weer decadent cultureel gedaan toch? Is de dame nog in het vuur gegooid? Ben benieuwd naar jullie beklimming van de bromo. x
He,
Leuk om te lezen wat jullie daar allemaal uitspoken 😉 En inderdaad apart om te zien dat het bij jullie lekker warm is terwijl ik hier het met 4 dekens ’s nachts nog koud heb. Ga nu snel slapen, vlieg straks naar ‘Te pito o te henua’ oftewel ‘de navel van de wereld’. Heel veel plezier nog!
X
Hee Robert en Chantal,
Leuk om weer een verhaal te lezen over jullie avonturen! En wat ziet die tempel (Borobudur) er mooit uit zeg wauw! Ik ben overtuigd, ik wil ook zeker een keer naar Indonesië:) Geniet er lekker van, ik wacht weer op een volgend verhaal van jullie!
Xx