Sorry voor de vertraging van dit bericht! Ik had beloofd om elke week een update te sturen, maar je merkt: dat is niet gelukt. Soms omdat ik gewoon niks boeiends gedaan heb (tja, het is niet elke dag feest..) en soms omdat ik er gewoon geen tijd voor heb gehad. Ik heb geprobeerd de afgelopen drie weken te beschrijven, maar dat werd zo’n chaotisch verhaal dat ik even opnieuw begin en toch maar weer gewoon per datum ga schrijven en verderga waar ik vorige keer ben gebleven..

07.10.07 t/m 14.10.07

Op zondag en maandag was Robert vrij, dus wilden we lekker twee dagen naar ’t strand gaan. Helaas werden we uit de droom geholpen dat het op Curaçao altijd zonnig is, want het heeft… twee dagen… geregend… Even voelden we ons weer echte Nederlanders en we hebben dus twee dagen binnen gezeten. Het regenseizoen is nu begonnen, maar gelukkig regent het meestal alleen maar ’s nachts. Overdag valt er ook wel eens een buitje, maar dat duurt meestal maar 10 minuten en daarna is het weer stralend weer. Heel gek is dat… Er zijn ook veel plaatselijke buien. Soms is het bij ons droog, maar regent het een straat verderop, en de straat daarna is dan weer droog. Je weet dus nooit waar je heenrijdt of het daar droog is of niet..

De rest van de week heb ik fulltime (maar dan ook echt van 09.00 u tot 18.00 u met alleen drink- en plaspauzes) voor school gewerkt. 15.10.07 had ik een deadline dus alles moest af zijn, wat dan ook is gelukt. In Nederland is het gelijk afgetekend met de mededeling dat we (mijn studiegroepje en ik) er erg trots op mogen zijn. Erg fijn om te horen.

15.10.07 t/m 19.10.07

Maandag begon dan eindelijk mijn stage. Het was echt fantastisch! Ik vind het echt een ontzettend leuke klas en voel me er erg op mijn plek. De eerste twee weken zijn de ‘oriëntatiefase’ van mijn stage in het buitenland, dus ik hoef nog geen lessen te geven. Ik ben me nu aan het oriënteren op welke vakken er gegeven worden, hoe ze gegeven worden, de methodes, het niveau van de kinderen, de behoeften van de kinderen, dagritme, de relaties tussen kinderen onderling, de ouders etc. Het is fantastisch dat ik hier nu zo veel tijd voor heb. In Nederland loop je altijd 1 dag in de week stage en heb je maar 1 of 2 hele weken. Binnen die 20 dagen moet je dan ook nog eens al je opdrachten uitvoeren (bepaalde lessen, onderzoeken etc.) en dan blijft er vaak weinig tijd over om je echt goed te verdiepen in bepaalde dingen. Nu heb je gelijk binnen een week al zo’n goed zicht op alles en al echt een band met de kinderen, dat is erg fijn.

Mijn mentor, Anneloes, is een beginnend leerkracht en als beginnend leerkracht loop je tegen heel veel dingen aan, met name tijdgebrek. Omdat ik nog geen lessen geef, probeer ik haar zoveel mogelijk te helpen met dingen. Ik kijk bijvoorbeeld alles na. Dat scheelt haar enorm veel tijd en geeft mij gelijk een goed inzicht in wat de kinderen wel/ niet kunnen. Ook vond ik de indeling van de tafels in de klas erg rommelig en onoverzichtelijk. Ik heb in overleg met haar een nieuwe opstelling gemaakt en die blijkt te werken. De klas is nu inderdaad overzichtelijker, ruimer en klopt beter qua niveau en aansluiting van de kinderen. Ik voel me dus erg nuttig J.

Ik ben erg blij met Anneloes als mentor. ‘Ervaren’ mentoren in Nederland hebben vaak de neiging om je niet overal bij te betrekken ‘omdat je toch maar een stagiaire bent’. Ze willen vaak alles zelf nakijken, zelf toetsen geven en registreren, geen informatie geven over de thuissituatie of achtergrond van kinderen, geen informatie loslaten over ‘probleem’kinderen zoals handelingsplannen e.d. en je mag geen vergaderingen bijwonen. Anneloes betrekt me wel overal bij en ook het team is erg ‘vrij’ met stagiaires. Ik weet nu al veel over de kinderen, mag de vergaderingen bijwonen, praat over problemen van kinderen etc. Ik vind het erg fijn dat ik die kans nu heb, omdat het enorm leerzaam is en je het bovendien over een paar jaar ook zelf moet doen! Ik voel me dus erg welkom en gewaardeerd in wat ik doe.

En nog een leuke bijkomstigheid van het stagelopen op deze school op Curaçao: elke woensdag hebben de kinderen zwemles, op ’t strand! Wat ik dan moet doen? Helemaal niks… verplicht op het strand zitten en kijken, haha. Hoe leuk kan je baan zijn?! 12 kinderen in de klas hebben zwemles, de andere 8 krijgen dan gym op het strand. Ik kreeg de verantwoordelijkheid over de zwemgroep, dus ik ga nu elke woensdag met die 12 kinderen met het busje naar het strand. Anneloes komt dan later met de gymgroep. Ik ben dan dus helemaal alleen en voel me dan even op en top juf met mijn eigen zwemklasje, haha.

20.10.07 en 21.10.07

Zaterdag ben ik een dagje alleen naar ’t strand gegaan en heb de hele dag op Mambo Beach gelegen. ’s Avonds zijn we naar de verjaardag van Wessel gegaan, de jongste zoon van de Rinkies. Daar lekker gebarbecued.

Zondag wilde Robert en ik weer een ander strandje opzoeken, ditmaal Cas Abao. We hadden alleen de verkeerde afslag genomen op de rotonde, waardoor we ruim een half uur om hebben gereden. Vervolgens, toen we weer op de goede weg zaten, hebben we de afslag gemist naar het strand. Omdat we er pas laat achterkwamen, besloten we om dan maar gelijk helemaal door te rijden naar Westpunt, nu we toch al een heel eind op weg waren. Het was een heel mooi toertje, want de natuur is daar erg mooi. Door het regenseizoen is het nu heel erg groen, wat er soms bijna sprookjesachtig uitziet. Op een gegeven moment reed ik een kleine heuvel over en achter die heuvel kwam een ENORME hoge heuvel tevoorschijn. We waren er al voor gewaarschuwd dat die wegen er zijn.. nou, dit was er zo eentje! We zagen de auto voor ons op het einde van de heuvel stil blijven staan, een hysterische arm uit het raam zwaaien met het gebaar dat we gauw achteruit moesten gaan, vervolgens gaf hij een dot gas en kwam net het puntje van de heuvel over. Oke… nu moesten wij nog… Ik ben zover mogelijk achteruit gereden, heb hem in de stand van ‘steile heuvels’ gezet en in een keer plankgas gegeven en ja… we waren eroverheen! Maar toen kwam er nog een… Gelukkig ging die erg makkelijk omdat we al de vaart van de weg naar beneden van de vorige heuvel hadden. Pfieuw, dat hadden we gehad en we konden weer doorrijden. Uiteindelijk hebben we 2,5 uur gereden en bijna de hele westkust gezien. We besloten om daar een leuk strandje te zoeken, maar die konden we niet zo goed vinden (overal was het erg druk want het was weekend..), dus besloten we om toch maar weer terug te rijden en om alsnog naar Cas Abao te gaan. Cas Abao bleek ook een erg mooi en gezellig strand te zijn, waar je ook weer mooi kunt snorkelen, dus daar gaan we nog eens vaker heen.

’s Avonds weer naar de happy hours op ’t strand geweest. Dit keer wat langer gebleven. Er ontstaan vaak hiphop en breakdance battles onder de Antillianen, wat erg leuk is om te zien! Iedereen staat er in een kring omheen en de Antillianen laten om beurten hun beste moves en ‘kunstjes’ zien. Fantastisch! Om 22.00 u begon het alleen ineens keihard te regenen, waardoor iedereen naar het rieten dak van de bar vluchtte. Even had ik het gevoel dat ik in Oostenrijk was en in een skihut stond. Maar toen ik daarna een grote groep mensen vrolijk door zag dansen in de regen op het strand, wist ik weer dat ik op Curaçao was. Erg leuk om dat te zien.

22.10.07 t/m 24.10.07

Op dinsdag zijn we pizza gaan eten bij Good Fellas. Het is daar elke dinsdag pizza-avond en dan zijn alle pizza’s 10 gulden (=4 euro). En geloof me… het zijn echt de lekkerste pizza’s die ik ooit gegeten heb! Voor 4 euro kun je moeilijk een hele maaltijd koken, dus dan is de keuze elke dinsdag niet zo heel moeilijk… Helaas zijn er meer stagiaires op het eiland die van deze actie af weten, dus het was erg druk. Er was alleen nog een grote tafel vrij voor 8 pers. Er zat 1 jongen aan en daar mochten we wel bij gaan zitten. Het bleek een Argentijn te zijn, Diego. Op de vraag wat hij hier doet op het eiland, kregen we het antwoord dat hij dat eigenlijk zelf ook niet wist. Hij vloog van Jamaica naar Argentinië, maar er was iets mis met zijn ticket, waardoor hij op Curaçao niet door mocht vliegen en 2 dagen moest wachten. Nu had hij dus maar een hotel geboekt en had geen idee waar hij was. Haha, erg grappig. Hij bleek in Jamaica te werken en was op weg om een weekje familie te bezoeken in Argentinië. We hebben de hele avond gezellig zitten kletsen, althans Robert en Diego… De gesprekken varieerden ergens tussen verzekeringen, salarisverdeling, toetreding tot de EU, sociale premies in Argentinië, mentaliteit op Jamaica en minderheden. Je begrijpt: mijn favoriete onderwerpen in het Engels!

Verder weer de hele week stage gelopen. Woensdag wilde Anneloes wat kinderen gaan toetsen op hun leesniveau; of ik de klas even een uurtje wilde overnemen. Dat wilde ik wel en vond het een mooie kans om eens uit te proberen hoe het is om zelf voor deze enorm drukke en moeilijke groep te staan! Ik had dus alleen niks voorbereid, maar daar zag ik eigenlijk geen probleem in. Ik heb het uur gelukkig overleefd, maar daar is eigenlijk ook alles mee gezegd… Pff! Ik gaf de kinderen rekeninstructie, maar toen bleek dat een aantal kinderen de bladzijde al gemaakt hadden en andere kinderen er nog niks van snapten. Ik had gezegd dat ze verder mochten werken en dat de kinderen die het niet snapten bij het bord mochten komen zitten voor extra uitleg. Alleen snapten de kinderen die verder mochten werken de volgende opdracht niet, en ja… twee dingen tegelijk uitleggen ging niet. Ondertussen moest ik elke twee minuten een kind naar Anneloes toesturen voor de toets. Daarnaast dachten de kinderen zelf wel te weten wanneer ze naar Anneloes mochten waardoor ze steeds de klas uit wilden lopen, moest ik in de gaten houden wie ging plassen, moest ik ruzies oplossen over kleurpotloden en stiften en zag ik ergens achterin de klas een kind de handstand oefenen…. Dus ja: het was chaotisch. Het is erg moeilijk om in groepjes te werken in deze klas, want zelfstandig werken kunnen ze nog absoluut niet. Je moet bijna alles wel klassikaal doen, want wanneer je ze even vrij laat, maken ze daar ook gelijk goed gebruik van. Ik weet nog niet helemaal hoe ik dat aan ga pakken in mijn lessen (want ik wil juist wel in kleine groepjes werken!), maar daar ga ik eens over nadenken. Daar heb ik nu de tijd voor, wat ik toen dus niet had omdat het onvoorbereid was. Een erg leerzame ervaring zullen we maar zeggen. Verder hadden ze die dag ook weer zwemles. Ik heb een deal gesloten met de chauffeur van het zwembusje: hij gaat me Papiaments leren. Elke week in de bus gaat hij me iets nieuws leren. Deze week was ‘tot volgende week’ aan de beurt: ta otro siman (ja de schrijfwijze weet ik niet, dat leer ik niet).

25.10.07

Op school werken ze vanuit thema’s, elke maand een ander thema, en bij elk thema hoort een uitstapje. Deze maand staat het thema ‘dieren’ centraal en daarom zouden we donderdag naar de kinderboerderij gaan. Helaas begon het heel hard te regenen toen we weg wilden gaan en ging het niet door. Groot drama, dikke tranen, dus we moesten iets leuks verzinnen. Een hele dag spelletjes doen zagen we niet zo zitten, dus heeft Anneloes gauw haar laptop van thuis opgehaald en we hebben een moeder gebeld en gevraagd of ze een dvd wilde brengen. Vervolgens hebben we de hele ochtend Happy Feet gekeken en mochten ze vrij spelen, zodat het toch nog een beetje een leuke dag voor ze was.

Warming up voor het zwemmen

Zwemles op Mambo Beach

Mijn zwemgroepje

Gymles op Mambo Beach

RT’er Ethel met leerling Cris

Klein College

Hoofdingang Klein College

Schoolplein van Klein College

Juffenbankje, met Inge, Leen en Yvoli

Lokaal van groep 3