Hieronder weer een korte update van al onze belevenissen van afgelopen week. Het belangrijkste is wel dat we nu een autootje hebben. We hebben een Mazda 323 met ARKO! (Alle Ramen Kunnen Open). Het is een automaat; ideaal met mijn uitmuntende rijvaardigheden en dit heuvelachtige landschap. Het is wel een oude auto (uit ’92), maar hij is helemaal opnieuw gespoten dus hij ziet er bijna als nieuw uit. Maar volgens mij is hij al minstens drie keer total loss gereden. Veel auto’s die in Amerika total loss verklaard zijn, worden hier naar het eiland gehaald. Ze knappen de auto’s een beetje op en verhuren of verkopen ze weer voor weinig geld. Een auto van na 1995 is dan ook moeilijk te vinden. In ieder geval niet binnen een studentenbudget. Elk studentenbakkie heeft dan ook wel zijn eigen gebruiksaanwijzing. Al valt dat bij die van ons tot nu toe erg mee! We betalen er 600 gulden (ca. 250 euro) per maand voor, inclusief belasting en verzekering. Valt reuze mee…

Het was wel een hele belevenis om aan de auto te komen. We hebben maandag een man van een verhuurbedrijf gebeld of hij iets vrij had en of we konden komen kijken. Hij had een Nissan Sunny en zou er zelf wel mee langskomen tussen 16.00 en 17.00. Oke, ook erg handig! Om 18.00 was hij alleen nog steeds niet geweest. Wij bellen, nam hij niet op. Hij kwam om 19.30 aanrijden (welkom op de Antillen!), zonder Nissan Sunny; die was kapot. Hij had nog wel een Mazda 323, die zou de volgende dag (dinsdag) klaar zijn en hij zou weer langskomen voor 18.00. De volgende dag kwam hij weer om 19.30, zonder Mazda 323; die was ook kapot. Hij zou gemaakt worden en de volgende dag (woensdag) zou hij dan klaar zijn. Het was een klein probleem; de waterpomp moest vervangen worden. We konden wel alvast even meerijden om de auto te bekijken. We zijn ingestapt en omdat het hier al om 19.00 uur donker is, wisten we na 5 minuten al niet meer waar we waren. We kregen een hele eilandtour en stopten uiteindelijk bij een huis, wat hij ‘garage’ noemde. Daar stond de Mazda 323 en hij zag er wel goed uit “Ik verzeker je, het is een goeie wagen”. We stapten weer in en reden weer verder. We stopten weer bij een ander huis, waar ook een Mazda 323 stond. Als de eerste kapot zou gaan, zouden we de tweede krijgen. Maar “Ik verzeker je, het is een goeie wagen”, dus de eerste zou nooit kapot gaan. Na drie kwartier werden we weer netjes thuis afgezet. De volgende dag zou hij de Mazda komen brengen maar hij was om 19.00 nog steeds niet geweest, dus zijn we maar weer lopend boodschappen gaan doen. Toen we terugkwamen stond de auto ineens voor de deur. De sleutel en de verzekeringspapieren had hij afgegeven bij de Rinkies. We hadden dus nog niet eens betaald en we hadden de auto al!

Nieuwsgierig als we waren gingen we de auto eens van binnen bekijken. Na even het boekje te hebben gelezen hoe een automaat werkt (Tja.. wat is P, R, N, D, 1 en 2? Ik dacht dat ik niet hoefde te schakelen?!), hebben we een rondje gereden. Toen we terugkwamen wilden we nog een klein blokje rijden, maar dan de andere kant op. De straat kwam alleen niet uit waar we dachten dat hij uitkwam, dus wisten we niet meer waar we waren. Toen kregen we ook nog eens te maken met eenrichtingsverkeer en daarna met wegomleggingen. We hadden geen idee meer waar we waren en het was al helemaal donker. We reden in allerlei kleine wijkjes met mensen op straat. Er zijn hier een aantal wijken waar je ’s avonds absoluut niet moet komen; nou, dit kon wel eens zo’n wijkje zijn. We bleven maar rondrijden en toen we dachten dat we er bijna waren, bleken we weer bij dezelfde rotonde uit te komen. Tot overmaat van ramp begon het FUEL-lampje ook nog eens te knipperen; we hadden de auto met een lege tank gekregen. Dom als we waren hadden we geen rijbewijs, verzekeringspapieren, telefoon of kaart bij ons; we gingen immers maar een heel klein blokje om! Nu het FUEL-lampje brandde, moesten we wel heel snel thuiskomen! Na bijna 1,5 uur hadden we eindelijk de weg gevonden en waren we weer thuis. Pff… Ach ja… we zijn jong… en hier leren we weer van. Maar dit doen we in ieder geval nooooooit meer!!!

25.09.07

Op dinsdag hadden we nog geen auto en we waren het zat om de hele dag bij het appartement te zitten, dus besloten we om te proberen met een busje ergens te komen. Na een half uur lopen hadden we eindelijk een bushalte gevonden. Er staat hier alleen bordje met ‘bushalte’, zonder richting of tijden. Gelukkig kwam er na een kwartier al een busje; er stond ‘Punda’ op. Punda is het centrum van Willemstad. We besloten om in te stappen en om dus naar Punda te gaan. We hebben lekker de hele middag door Punda gewandeld en wat winkeltjes bekeken. Er zitten daar veel Hindoestanen die allemaal dezelfde kledingwinkeltjes hebben met nep-kleding. Het leek of ik in Turkije liep… niet echt interessant dus. We werden nog een paar keer aangesproken met “Op vakantie? Uit Amsterdam? Jointje, wietje kopen? Nee?” en toen besloten we om maar weer terug te gaan. We liepen terug naar het busstation en tja.. en dan? Welk busje moesten we terug hebben? We vroegen het aan de buschauffeurs en iedereen zei iets anders. Op een gegeven moment zijn we maar ergens ingestapt omdat ons leek dat die buschauffeur wel de waarheid sprak haha. En dat was ook zo! We stapten vlak bij ons huis uit en we waren weer thuis.

27.09.07

Donderdag konden we eindelijk gaan toeren met onze auto. We hebben een simkaart gekocht en zijn daarna naar Otrobanda gereden. Het centrum van Willemstad bestaat uit twee delen: Punda en Otrobanda (letterlijk: andere kant). Tussen de twee delen zit water (soort grote gracht) en je kan via de Pontjesbrug van de ene naar de andere kant lopen. In Otrobanda is niet zoveel te doen dus zijn we weer naar Punda gelopen. Daar lekker geluncht en vervolgens weer teruggereden naar huis (met een kaart…. we rijden wel 10x verkeerd…).

28.09.07

Vrijdag zijn we naar het Blauwbaaistrand (Blue Bay) gereden. Het was ongeveer drie kwartier rijden, maar dan heb je ook wat!! Zooo’n mooi strand! En ook lekker rustig. Aan de zijkant van de baai waren lage rotsen en daar zijn we weer lekker gaan snorkelen. Weer zulke mooie vissen gezien! Van die felblauwe.. en wit-doorzichtige.. en ook Vitesse-visjes met geel en zwarte streepjes (ik geef ze zelf maar een naam want uit al die miljoenen vissoorten heb ik geen idee hoe ze allemaal heten..). Het aquariumgehalte was erg hoog en dus erg mooi!

’s Avonds zijn we weer teruggereden en hebben we eten gehaald bij de Mc Donalds (hier erg goedkoop). We zijn doorgereden naar de kustweg (je rijdt 2 m van de zee af) en daar hebben we onze auto geparkeerd en vervolgens bij zonsondergang onze Mac maaltijd opgegeten…

Pontjesbrug in Willemstad

In ons zwembad

In ons zwembad

Uitzicht op Jan Thiel achter ons huis

Onze auto

Rinkies Palace

Blauwbaai