Afgelopen zaterdag ben ik aangekomen in het zonovergoten Spanje – alleen regende het.. Het witte Albaicín zag er smoezelig uit, rondom het Alhambra hing een grijze wolk en van de felwitte besneeuwde bergtoppen van de Sierra Nevada was al helemaal niets meer te zien. Waar was het mooie Granada gebleven zoals ik het me herinnerde? Gelukkig was het de volgende dag beter weer; ik mag natuurlijk ook niet klagen als ik de weerberichten in Nederland hoor. Samen met Celine, die ook Bedrijfscommunicatie studeert en hier ook een half jaar gaat studeren, heb ik de eerste dagen vooral de stad  verkend en gewandeld door allerlei leuke wijken van de stad. Dingen bekijken doen we later wel met mensen die ons komen opzoeken haha.

Piso zoeken
Ben ook meteen begonnen met wat dingen regelen, zoals het kopen van een Spaans simkaartje en telefoon en het zoeken van een piso. Dat is heerlijk op de ouderwetse manier gegaan: rondlopen in de stad, briefjes met telefoonnummers afscheuren en bellen maar! Ik heb acht verschillende huizen bekeken en in totaal wel 30 kamers gezien. De kamers kosten gemiddeld 200-250 euro, maar de meeste kamers die ik gezien heb waren heel klein en interior, wat wil zeggen dat het aan de binnenkant van het huis is en je dus ’s zomers weinig frisse lucht hebt. Uiteindelijk heb ik een piso gevonden die net helemaal gerenoveerd is. De matrassen, kussens, en koelkast zitten zelfs nog in plastic. Naast een grote kamer mét tweepersoonsbed is het grootste voordeel nog wel dat er twee grote dakterrassen zijn, met uitzicht op de besneeuwde bergtoppen van de Sierra Nevada en waar je ’s zomers heerlijk kunt zonnen en barbecueën. Ik betaal nu 300 euro per maand, maar dat heb ik er wel voor over. Er zijn vier kamers, waarvan Celine er ook een gaat nemen en voor de andere twee kamers mogen we nu zelf huisgenoten gaan zoeken! We gaan dus proberen twee Spanjaarden, Mexicanen, Argentijnen of weet ik veel wat te vinden, zodat we lekker veel Spaans kunnen gaan spreken.

Voor de mensen die post willen sturen, dit is mijn adres:
Calle San Miguel Alta, 27-4˚ (habitación no 4)
18002, Granada
En mijn Spaanse telefoonnummer:
+34 622 530 248

Rrrrrrr
Verder heb ik me ingeschreven voor het mentorprogramma van de universiteit. Je krijgt dan een persoonlijke buddy uit Granada die jou helpt met alles regelen, studeren en verplicht is om leuke dingen met je te doen haha. Mijn buddy heeft deze week nog tentamens, dus ik ga volgende week wat met hem afspreken. De buddy van Celine, Arturo, had wel wat meer tijd dus samen met een vriend van hem, Miguel Ángel zijn we maandag wat gaan drinken. Zo kwamen we meteen goed in het Spaans, maar pff, dat was nog best lastig. Ik moet nog zo hard nadenken over alles wat ik zeg, dat ik er hoofdpijn van kreeg en daarna wel kon slapen haha. Maar volgens de Spanjaarden konden we al heel goed Spaans en konden we binnen een maand wel vloeiend praten. Kijk, dat willen we horen. Ik werd alleen nog wel hard uitgelachen om mijn rollende r (die dus niet rolt en ook wel nooit zal gaan rollen). Gevolg is dat ik nu hele avonden zit te oefenen en Celine me nog harder uitlacht.

Spaanse gewoontes
Opvallend is ook de manier van begroeten hier. Jezelf voorstellen of begroeten doe je door twee zoenen op de wang te geven. Ook als je weggaat geef je weer twee zoenen. Als je op straat een bekende tegenkomt sta je dus binnen een minuut al gauw vier zoenen weg te geven. Ook hebben ze een sterk Andalusisch accent hier, waarbij ze de ‘s’ niet uitspreken. Hasta luego (tot ziens) klinkt dus al snel als ha-ha-hu-he-ho – niet te verstaan. Ik probeer nu ook maar zoiets te brabbelen als ik de lift uitstap of een winkel verlaat.
Verder vul ik de dagen met heerlijk genieten van het Spaanse leven: siësta houden, met paella of churros con chocolate lunchen en ’s avonds rond een uur of tien tapas eten in een van de vele bodega’s hier. Granada is dan ook de enige stad in Spanje waar je bij je drankje van 2 euro nog een gratis tapa krijgt, zoals lasagne, broodje hamburger, loempia’s etc.

De komende dagen zal ik ook even aan de studie moeten om nog wat vakken voor Nederland en mijn scriptie af te ronden. Het is hier zo’n 8 graden en regent regelmatig, dus heel erg is dat ook weer niet.

Hahahuheho!

Het afscheidscomité

Uitzicht op het Albaicín

Straatbeeld

Plaza Bib-Rambla

Kathedraal

Kathedraal

De woonkamer

De keuken

Mijn kamer

Celine en ik