Fado in Lissabon

Als je ontbijt met pastéis de nata, dineert onder het genot van Fado muziek en tussen deze twee maaltijden door alleen maar heuveltje op heuveltje af loopt, dan weet je waar je bent: Lissabon!

Alfama
Vanuit Porto zijn we met de trein in een kleine drie uur naar Lissabon gereden. Hier zijn we allereerst de oude volkswijk Alfama gaan verkennen. We probeerden een aantal bezienswaardigheden met de kaart te vinden, maar na tien keer op de kaart te hebben gekeken en alsmaar verkeerd te zijn gelopen, waren we het een beetje zat en hebben we ons maar laten verdwalen door de vele straatjes. Veel mooie oude hoge Portugese huizen, was aan de waslijn buiten, kleine barretjes en Fado-muziek, de oude traditionele Portugese muziek. In deze wijk hebben we ook de kathedraal, de Sé, van binnen en van buiten bewonderd, het klooster Sao Vicente, het Panteao nacional (pantheon) en twee miradouro’s (uitzichtpunten).

Bairrio Alto
Ook hebben we bij het mooie plein Praça do Comercio, wat een beetje deed denken aan het Plaza Mayor in Madrid, aan zee gezeten en hebben we ’s avonds heerlijk gegeten in een restaurant in de levendige uitgaanswijk Bairrio Alto. Het was bomvol met Portugezen en al snel wisten we dat dat niet was vanwege het lekkere eten (want zo lekker was het namelijk niet), maar vanwege de optredens van een Fado zanger en zangeres en twee Fado gitaristen die tussendoor een optreden tussen de tafeltjes gaven. Heel bijzonder om mee te maken. Daarna hebben we nog een knus wijnbarretje opgezocht en hier heerlijk met een glas port en een kaasplankje de avond afgesloten.

Rollercoaster ride
Verder wilden we het kasteel Sao Jorge bezoeken, maar aangezien er een hele lang rij stond en de Lonely Planet zei dat het enige bijzondere eigenlijk het uitzicht was, besloten we maar om niet naar binnen te gaan. Omdat we, moe van een paar dagen sightseeing, geen zin meer hadden om helemaal terug te lopen, vonden we dat een mooie aanleiding om een ritje te maken met de historische tramlijn 28. Het was een echt rollercoaster ride, al van links naar rechts schuddend steile heuvels op en weer met een noodgang naar beneden. Ook hebben we nog de elevador Santa Justa, één van de vele stadsliften die lager gelegen delen met de hoger gelegen wijken verbinden, bewonderd.

We vonden Lissabon een mooie stad, maar hadden er stiekem ook wel iets meer van verwacht. Sommige bezienswaardigheden zijn bijzonder en uniek, en het authentieke is zeker aanwezig, maar de mooiste Europese hoofdstad? Nee, toch niet. Al moet ik er wel bij zeggen dat we na de vele kerkjes in Porto ook wel kerk-moe waren en we daar in Lissabon geen zin meer in hadden. We hadden het niet willen missen, maar na al dat geklim in Porto en Lissabon zijn we nu wel toe aan zon.. zee.. strand.. rust.. uitslapen.. boekje lezen.. bruin worden.. strandwandelingetje maken.. etc. Dus op naar de Algarve!